Wat ben ik blij met deze Minister van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen. Ze gaat het Bindend Studieadvies ter discussie stellen in het najaar. Maar ik kan verder gaan. Bijvoorbeeld: het bekostigingssysteem van het hoger onderwijs veroorzaakt de prestatiedruk en stress onder studenten én ook onder docenten. De student wordt geacht in vier jaar tijd de HBO-Bachelor te behalen. Wanneer er bijzondere omstandigheden een rol spelen in die vier jaren, mag de student er een jaar langer over doen. Maar dan? Duurt het (helaas) langer dan vijf jaar? Dan krijgt het opleidingsinstituut (!) een boete voor het langstuderen van de student. De omstandigheden van de student zijn echter in de meeste gevallen helemaal niet verwijtbaar. Het is namelijk niet zo dat het leven van studenten gedurende vier levensjaren stilstaat, dat er niets gebeurt in hun 'Umfeld'. Ouders scheiden, (stief-)vaders of moeders overlijden, vrienden plegen zelfmoord, er wordt een functionele beperking geconstateerd (tijdens de HBO periode wordt vaak pas duidelijk dat bv. ADD al die eerdere jaren dwars gezeten heeft), en ze zijn vatbaar voor depressies (goh hoe kan dat nou?) - ik noem maar wat voorbeelden uit de praktijk. Is dat verwijtbaar? Nee. Is het begrijpelijk dat deze student tijd nodig heeft om iets te verwerken en misschien hulp te zoeken? Opleidingen doen naar mijn ervaring hun uiterste best om studenten te begeleiden bij deze Levensschool-ervaringen die zich naast hun Hogeschoolervaring voordoen. Maar de tijd tikt. Niemand kan er iets aan doen: verwerking, trauma en chaos vergen tijd voor herstel. Maar de opleiding voelt de druk van het boetesysteem, en de student voelt de druk van de opleiding. Uiteindelijk ontstaat er een tendens om studenten die dreigen een zeer lange studievertraging te gaan oplopen, dan maar de deur uit te werken. Zonder diploma, hopelijk met enig soelaas van DUO met een verminderde studieschuld. 

Naar mijn mening deugt het systeem op dit punt niet, en is dit de hoofdoorzaak van veel ellende en stress bij alle partijen die bij onderwijs betrokken zijn. Lieve minister van Engelen. Misschien vindt u er zo snel niet de woorden voor (zoals ik lees in het artikel), maar u mag mijn woorden lenen. Al zijn ze dan misschien niet onderbouwd of doordacht, ik denk wel dat ze in de kern waar zijn.

Natuurlijk moet er een kader zijn. Voorwaarden mogen gesteld worden. Maar zo strak en op straf gericht als nu, dat is niet gezond. Voor niemand.